تازه مگر مشترکان تلفن همراه امکان دیگری هم دارند؟ یا باید از اپراتور همراه اول استفاده کنند یا همراه دوم! فعلا هم که در یک توافق نانوشته هر دو اپراتور دست به‌دست هم داده‌اند و دخل خویش را کرده‌اند آباد!ماجرا از سال‌ها پیش شروع شد؛ از همان زمانی که سرویس‌های ارزش‌افزوده پیامک با راه‌اندازی سه‌اپراتور پیامک تحت مجوز سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی شروع به کار کرد.
روزهای اول مشترکان خوش‌خوشان‌شان می‌شد که پیامک‌های خبری یا اطلاع‌رسانی از این و آن دریافت می‌کنند اما بعدها که تعداد این پیامک‌ها زیاد و ساعت ارسال آنها نیز متنوع شد و وقت و بی‌وقت زنگ دریافت پیامک گوشی‌ها به صدا درآمد، کم‌کم حس دل زدگی نسبت به پیامک‌ها ایجاد شد؛ حسی نزدیک به زمان پخش آگهی‌های بازرگانی صداوسیما.
البته لااقل در مورد رادیو و تلویزیون شما این قدرت انتخاب را داریدکه کانال را عوض یا دستگاه را خاموش کنید اما در مورد تلفن همراه اینطور نیست و حتی اگر گوشی شما خاموش می باشد به محض روشن‌شدن، انبوه پیامک‌های ذخیره شده در صف انتظار به سوی شما سرازیر خواهد شد، امکان رد یا انتخاب پیامک‌ها را هم ندارید، تازه اگر در مسافرت خارج باشید، بخشی از هزینه پیامک‌های فله‌ای دریافت‌شده نیز به پای شما خواهد بود. پیامک‌های فله‌ای و مزاحم روزبه‌روز بیشتر و بیشتر می‌شوند تا جایی که از آنها به اسپم یا هرزنامه نام برده می‌شود.
تلاش گروه‌های مدنی و رسانه‌ها برای وادارکردن اپراتورها به حذف پیامک‌های فله‌ای به جایی نرسید و اپراتورها پرزورتر از این بودند که زیربار این حرف‌ها بروند، آن سوی ماجرا البته مسئله مالی و نکات فنی هم مطرح بود. تااینکه در سال۱۳۸۵، پیش‌نویس لایحه مدیریت پیام‌های ناخواسته الکترونیک، توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تدوین و برای تصویب نهایی به هیأت دولت ارائه شد.
در این پیش‌نویس آمده بود: «ارسال پیام‌های ناخواسته برای کاربران ممنوع است و جرم تلقی خواهد شد.» این پیش‌نویس هرگز تبدیل به لایحه و قانون نشد و به فراموشخانه دولت سپرده شد. مشترکان تلفن همراه که اکنون تعداد آنها به بیش از 68میلیون رسیده است مجبورشدند این مزاحمان همیشگی را تحمل کنند اما در 20 بهمن 1390 ابلاغیه‌ای از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بارقه امید را در دل‌ها زنده کرد.
به موجب این ابلاغیه هیچ اپراتوری نباید بدون اخذ موافقت قبلی مشترک، پیامک تبلیغاتی ارسال کند. همان موقع روزنامه همشهری ضمن استقبال از این ابلاغیه نوشت: ضمانتی برای اجرای این مصوبه‌وجود ندارد و بعید است اپراتورها زیر بار آن بروند. این پیش‌بینی درست از آب درآمد و مدتی بعد یک مقام سازمان مذکور اعلام کرد: اجرای این مصوبه نیازمند سازوکارهایی است تا مشترک بتواند خود انتخاب کند که چه پیام‌هایی را ترجیح می‌دهد دریافت کند و این امر زمانبر است. وی البته هیچ زمان مشخصی برای اجرای این مصوبه اعلام نکرد و تا‌کنون نیز این مصوبه اجرا نشده است.
البته جالب‌ترین بخش ماجرا این است که اخیرا اپراتور همراه اول در پیامکی به مشترکان اعلام کرده که اگر مایل به دریافت پیامک‌های فله‌ای نیستند عدد مشخصی را ارسال کنند. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد حتی آن دسته از مشترکانی که این کار را انجام داده‌اند کماکان پیامک‌های فله‌ای دریافت می‌کنند. باید به اپراتورها حق داد. چشم‌پوشی از درآمد روزانه ده‌ها میلیون پیامک ارسالی کار آسانی نیست. تحمل کنید.
